Wesley is een echte Ieperfan

- Wesley Butstraen, geboren in 1980 en dus nu 43 jaar
- Getrouwd met Evelien en (plus-) papa van Manon, Gaultier en Maud
- Al zijn hele leven verbonden met Ieper en daar een stuk van zijn hart verloren
- Sportief en zet zich in voor het goede doel
Wesley houdt van reclame, of toch beter gezegd: goede reclame voor een goed product.
En laat ons eerlijk zijn: Wesley houdt van Ieper en de rijke geschiedenis van de stad.
W: Ik ben een geboren Ieperling en groeide op in één van de deelgemeenten van de stad. Tijdens mijn middelbaar fietste ik bijna elke dag naar school, over de Grote Markt en voorbij de prachtige Lakenhallen.
Na mijn studies heb ik ook een periode in het centrum van de stad gewoond en werd ik verliefd op de stad. Ondertussen ben ik verhuisd naar de Belgische kust, een andere liefde achterna.
Sinds begin dit jaar fiets ik af en toe naar het werk. 40 kilometer met de speedelec van de Westkust door de Westhoek naar de tweede grootste markt van het land. Prachtig om 's morgens de zonsopgang te zien, of 's avonds de zon te zien zakken achter de horizon.
Ondertussen kan ik echt tot rust komen tijdens mijn fietstrip en is het echt met volle teugen genieten van onze prachtige streek.
Ik hou van goeie marketing en toffe reclamespots. Ik ben ook fotograaf en steeds op zoek naar dat ene beeld dat nog net iets origineler uit de hoek komt.
Naast fietsen, doe je nog iets anders van sport?
W: Ik ben een loper. Ik kan er echt energie van krijgen door 's morgens vroeg op te staan en enkele kilometers te gaan lopen. Soms door het bos, maar meestal loop ik langs de dijk en zie ik de lichtjes van de vissersbootjes aan de horizon.
Ik heb ondertussen ook al wat marathons gelopen in binnen- en buitenland.
De marathon die me het meest bijblijft, is de In Flanders Fields Marathon. Dat was trouwens mijn eerste marathon. In het verleden liep die van Nieuwpoort langs Diksmuide naar Ieper en verbond zo deze drie Frontsteden met het verhaal van de Eerste Wereldoorlog.
Tijdens mijn eerste IFF-marathon heb ik ook gelopen ter ere van een soldaat: Dave Gallagher, kapitein van het Nieuw Zeelandse rugbyteam, the All Blacks. Hij stierf op 4 oktober 1917.
Mijn medaille van mijn eerste marathon heb ik achtergelaten bij zijn grafsteen, op Nine Elms Cemetery in Poperinge.
Ondertussen loop ik wat minder lange afstanden, maar ik probeer wel nog zoveel mogelijk te lopen voor het goede doel: de Wings For Life Worldrun, Levensloop,... Zo probeer ik ook mijn steentje bij te dragen voor het goede doel.
Je zet je wel nog meer in voor andere goede doelen hé, vertel.
Ja, ik ben ook lid van een baardenclub, de Bearded Villains Belgium. Je kan enkel lid worden als je ook een baard hebt van minimum 4 cm. Mijn baard is ondertussen al heel wat langer 😂😂.
Met onze baardenclub doen we heel wat acties voor het goede doel.
Zo hielden we eind augustus een groot evenement om geld in te zamelen voor het onderzoek naar ALS. Eén van onze leden, Alain, heeft deze zenuwziekte en dus zetten we ons beste beentje voor hem.
Het evenement heeft 17000 euro opgebracht voor wetenschappelijk onderzoek.
Ik ben niet meteen een persoon die grote sommen geld doneert voor het goede doel. Ik zet me liever in tijdens evenementen en steek graag de handen uit de mouwen.
Vertel ons eens, wat betekent Ieper nu voor jou?
Het is moeilijk uit te leggen, maar voor mij is Ieper een ideale stad om te bezoeken. De stad is niet zo groot, je kan alles in het centrum te voet doen. Wil je iets buiten het centrum doen, dan spring je op je fiets en dan ben je snel op jouw bestemming.
Fietsen buiten Ieper is onmiddellijk rustgevend. Je komt heel snel in een rustgevend landschap en met het zicht op de West-Vlaamse heuvels waan je je altijd in vakantiestemming.Ook de rijke geschiedenis spreekt me aan: van de glorietijd van de middeleeuwen tot de horror van de Eerste Wereldoorlog. Ik probeer me vaak in te beelden hoe dat voor die mensen geweest moet zijn, om in Ieper rond te dwalen tijdens de middeleeuwen, of als soldaat naar het front te trekken.
Overal waar ik op citytrip ga, maak ik de vergelijking met Ieper. En voor mij heeft Ieper echt wel veel te bieden in vergelijking met andere steden: het verhaal van de Eerste Wereldoorlog, de geschiedenis van de middeleeuwen, zalig fietsen vanuit Ieper, lekker eten en drinken,...
Daarom misschien dat ik jaarlijks minimum één keer een weekendje in Ieper verblijf.
En dan kan dat op hotel zijn, maar even goed in een B&B of vakantiewoning.
Vorig jaar verraste ik mijn echtgenote een week voor ons huwelijk met een citytr-IEPER. Samen met haar ouders en mijn schoonbroer en schoonzus kon ik tonen waarom ik zo'n fan ben van Ieper.
Ondertussen zijn zij ook fan en hebben ze zelf ook al extra nachten geboekt in de stad!
Het is ook fijn dat je heel lekker en lokaal kan eten. In de restaurants op de Grote Markt komt een mix van toeristen en Ieperlingen. Zo kom wel altijd iemand tegen die ik ken.
Ook de Ieperse bieren kan ik wel smaken: een frisse Sas van 't vat, een Wipers Times of een Ypra, mij maakt het niet uit, maar ik kan er oprecht van genieten. Vaak in de schaduw van de Lakenhallen, voor mij staat de tijd dan even stil.
Welke tips zou je geven aan mensen die Ieper voor de eerste keer komen bezoeken?
Goh, er zijn zoveel tips...
Maar voor een eerste bezoek, zou ik toch aanraden om eerst langs de vestingen te lopen. In elk seizoen kun je daar een andere sfeer opsnuiven.
Sowieso kom je dan langs één van de begraafplaatsen en als je interesse hebt in het verhaal van de Eerste Wereldoorlog, ga dan zeker langs in één van de oorlogsmusea. Een heftig verhaal, maar wel eentje met een boodschap voor de toekomst.
Voor mij is ook het lapidarium een mooie plek: restanten van het Ieperse klooster dat er vroeger was.
Oh, en de mijnkrater bij Sint Elooi! Een private tuin die tussen april en november te bezoeken is tussen 10 en 16 uur. Als je aan de poort staat, bel je naar ons toerismekantoor en krijg je de code om de poort te openen.
Ik ben er ondertussen al verschillende keren geweest en telkens sta ik versteld aan de rand van de mijnkrater om de impact van het oorlogsgeweld te zien.
Op de site kun je ook binnenstappen in een bunker. Telkens dwalen mijn gedachten af naar wat er zich daar afgespeeld heeft... Beschietingen op leven en dood, in het putje van de winter,... Dat moet echt de hel geweest zijn voor die soldaten.
Voor mijn job op toerisme mag ik ook foto's maken tijdens sommige evenementen. In 2023 werd voor het eerst een middeleeuws festival georganiseerd. Ik was enorm onder de indruk: zeker het steekspel als apotheose was zeer indrukwekkend.
Ja, je mag me een echte Ieperfan noemen!